|
|
 Poems
by Robert Graves |
 |
|
|
translated into Greek
by Spiros Doikas |
|
|
| |
Θάνατος
αμιγής
Κοιταχτήκαμε,
αγαπηθήκαμε, και ευθύς
Ο θάνατος έγινε για μας κάτι το τρομερό.
Διαμέσου του έρωτα απεγκλωβίσαμε τη φυσική μας
αγωνία
από κάθε καλοβολεμένο φιλόσοφο
Ή ψηλό και βαρετό Δόκτωρα Θεολογίας:
Ο θάνατος απέκτησε επιτέλους τη σωστή του θέση.
Συνέβησαν όλα γρήγορα, τόσο πάθος έκρυβε η καρδιά
μας,
Ώστε η ανταλλαγή δώρων να μας γίνει αρρώστια:
Η αξία τους όλο και μεγάλωνε κι απ’ τις δύο πλευρές
Μέχρι που δεν έμεινε τίποτα παρά περηφάνια
Που ούτε μπορούσε να δοθεί, ούτε εδόθη, και έτσι
Τα πράγματα φαίνονταν να βρίσκουν
Τη φυσική τους κατάληξη.
Ύστερα, αναθεωρήσαμε τις απόψεις μας, αλλάξαμε
γνώμη
Και ταυτόχρονα ανταλλάξαμε το στερνό δώρο:
Ο καθένας μας, με χέρια τρεμάμενα, ξεκλείδωσε
Το μακρύ, δυσοίωνο, σιδερόδετο φέρετρο,
Ξεσκεπάζοντας θάνατο αμιγή, με μια έκσταση
Όμοια μ’ αυτήν που συνόδευσε του έρωτά μας
Την πρώτη εξομολόγηση.
|
|
|
|
|
| |
Pure
Death
We
looked, we loved, and therewith instantly
Death became terrible to you and me.
From every comfortable philosopher
Or tall, grey doctor of divinity:
Death stood at last in his true rank and order.
It happened soon, so wild of heart were we,
Exchange of gifts grew to a malady:
Their worth rose always higher on each side
Till there seemed nothing but ungivable pride
That yet remained ungiven, and this degree
Called a conclusion not to be denied.
Then we at last bethought ourselves, made shift
And simultaneously this final gift
Gave: each with shaking hands unlocks
The sinister, long, brass-bound coffin-box,
Unwraps pure death, with such bewilderement
As greeted our love’s first acknowledgement.
|
|
|
| |
Μια παλιά ιστορία
Με
χαρά ανακαλύπτω, υπό το φως μιας αναδρομικής εξέτασης
ότι αυτή η υπόθεση σήμαινε για μένα λιγότερα απ’
όσα νόμιζα.
Καταλαβαίνει κανείς ότι το πλοίο έχει
σαλπάρει
Σαν βλέπει τα κιβώτια στην προκυμαία ν’ απομακρύνονται,
Να γίνονται ολοένα μικρότερα – και νιώθει μια περίεργη
αγαλλίαση
Όταν το λιμάνι έχει αδειάσει, και η ακτή έχει γίνει
πλέον αθέατη
Και τα πλοία λιγοστά, το καθένα στην σωστή του πορεία
Δίχως αφορμή για προσέγγιση ή συνομιλία.
A
Former Attachment
And
glad to find, on again looking at it,
It meant even less to me than I had thought -
You know the ship is moving when you see
The boxes on the quayside slide away
And become smaller—and feel a calm delight
When the port’s cleared and the coast our of sight,
And ships are few, each on its proper course,
With no occasion for approach or discourse.
Links
Biography, works and more poems
of Graves translated into
Greek
Robert
Graves Archive
Robert
Graves at poets.org
Robert
Graves at bartleby.com
Full
text of poetry collection Fairies
and Fusiliers
Robert
Graves: Poetry / Bibliography [Amazon.com
| Amazon
UK]
|
|
|
|
|
