English - Greek Translation Services, Greek Dictionaries, Machine Translation
Translatum - The  Greek Translation Vortal
Translatum.gr - Greek Translation
Greek Translation Services
 Ask a terminology question in the forum!
Sitemap | News | Tell a friend | RSS
Translatum Greek Translation Forum
Our page on facebookFollow us on twitterRSS feed


 Костас Кариотакис - Κ. Καρυωτάκης  
   Αδημοσίευτα 1919-1927 | Из стихотворений 1919-1927г.

Ξεπροβόδισμα

-Αγάπη μου, ήσουνα παιδί μου, είσαι άντρας τώρα.
σύρε, ακριβέ μου, στο καλό, μη σε προφτάσει η μπόρα.

-Μάνα μου, κοίτα, ενύχτωσε, πώς να κινήσω; βρέχει.
μάνα, μια θλίψη με κρατεί και μια τρομάρα μ’έχει.

-Παιδί μου, όλοι θα φύγουνε, κι αν μείνεις τελευταίος;
σύρε, και πάντα να’σαι ορθός και πάντα να’σαι ωραίος.

-Μάνα, ο χειμώνας ρυάζεται κι η νύχτα αγκομαχάει.
με δένει, μάνα, μια ντροπή, κι ένας καημός με πάει.

-Βλέπε, παιδί μου, πάντα ομπρός. Το χτες μη σε πικραίνει.
Τώρα η ζωή σαν άλογο στην πόρτα σε προσμένει.

-Μάνα, οι ανέμοι ρίξανε του δρόμου το πλατάνι,
με τρώει, μανούλα, η θύμηση κι ο πόνος με δαγκάνει.

-Παιδί μου, όλοι θα φύγουνε, κι αν μείνεις τελευταίος;
σύρε, και πάντα να’σαι ορθός και πάντα να’σαι ωραίος.

-Μάνα μου, κοίτα, ενύχτωσε, πώς να κινήσω; βρέχει.
μάνα, μια θλίψη με κρατεί και μια τρομάρα μ’έχει.


ПРОВОДЫ

-Любимый мой, ты был дитя. Мой сын, ты стал мужчиной.
Беги скорей, мой дорогой, пока не грянул ливень.

-Смотри-ка, мама, ночь пришла. Как я пойду? И дождик.
Меня удержит здесь печаль, меня судьба тревожит.

-Сынок мой, скоро все уйдут. Вдруг будешь ты последним?
Беги, всегда красивым будь, и будь предельно честным.

-Ах, мама, уж зима спешит, ночь собирает тучи,
Меня удерживает стыд, одно желанье мучит.

-Смотри, мой сын, всегда вперёд. И прошлого не вороши,
Ведь жизнь сейчас тебя зовёт, твой конь стоит в двери.

-Ах, мама, на дороге той платаны вырывает,
Воспоминания зовут и боль меня кусает.

-Сынок мой, скоро все уйдут. Вдруг будешь ты последним?
Беги, всегда красивым будь, и будь предельно честным.

-Смотри-ка, мама, ночь пришла. Как я пойду? И дождик.
Меня удержит здесь печаль, меня судьба тревожит.

 



Νεραντζιά

Ω, τη νεραντζούλα μας
που ‘ναι ολανθισμένη
κι είναι σα λευκότατη
νύφη στολισμένη

με την ομορφάδα της,
με τα νυφικά της!
Ω, τη νεραντζούλα μας!
Πάνε στα κλαδιά της

Κι αλαφροζυγίζονται
Κελαηδώντας σπίνοι.
Πίνει το βροχόνερο,
τη λιακάδα πίνει,

χαίρεται τ’ ανθάκια της,
χαίρεται το Μάη,
παίζει με τον άνεμο
και μοσκοβολάει.


Дерево нераджа

Ах, наша нераджуля,
Цветы вокруг кольцом,
Какая же ты белая
Невеста под венцом.

С твоею красотой,
И свадебной фатой!
Ах, наша нераджуля!
На веточках твоих

Чирикают-качаются
Со смехом воробьи.
Пьешь воду дождевую
И солнышка лучи.

Любуешься цветами,
Любуешься на Май.
Играй со свежим ветром,
Нам запах посылай!
 


Λυκαβηττός

Κι ανέβηκα! Και ξέφυγα! Και χάμου
η Αθήνα σα να πέθανε. Τα μύρα
βουνίσια με χτυπήσανε. Τριγύρα
τα πεύκα είναι προστάτισσα φρουρά μου.

Και δρόμο θε να δώσω στη χαρά μου!
Τ' αγέρι πνέει σα ν' άνοιξεν η θύρα
του Παραδείσου. Πίσω σα να επήρα
για λίγο της ψυχής της παρθενιά μου.

Ήλιος! Χρυσή στο βάθος η λουρίδα
της θάλασσας αστράφτει του Φαλήρου
και το νησί μου χάνεται πιο πίσω.

Μ' εξάγνισε το ανέβασμα, πατρίδα,
και θα 'ρθω με τη βάρκα μου του ονείρου
με τα κουπιά του πόθου θα κινήσω...
 

 ЛИКАВИТТОС

Поднялся! Убежал! Вон там, внизу-
Афины, город словно замер.
И запах горных трав в меня ударил,
И сосны встали, как надёжный караул.

Не дам излиться радости моей!
Подует ветер, нам открыв ворота Рая,
Как-будто я обратно забираю,
На время, девственность души своей.

И солнце! Там вдали, полоской золотой
Искрится море, там где-то Фалиро,
Теряется за ними остров мой.

Очищусь я через подъём, домой
Меня пригонит вёслами желаний,
Вернусь на лодке я несбывшейся мечтой.
 



 Στον τεφρό πέρα ορίζοντα η αγάπη μου αχνοσβήνει.
Οι φίλοι αποτραβήχτηκαν, για πάντα, οι τελευταίοι.
Σ’ όλα έκλεισα την πόρτα μου, κι έρημος έχω μείνει
τώρα που ακούω το θάνατο στις φλέβες μου να ρέει.


За горизонтом пеплом рассыпается любовь,
Друзья оставили, совсем, ушёл последний.
Всему я запер дверь, остался одинок,
Теперь уже и смерть течёт по венам.
 



Όταν ήρθες

Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι
στον κήπο όταν ήρθες. Εγελούσες
γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι.

Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα
την έκανα γλυκύτατο τραγούδι
κι απάνω σου το λέγανε τα φύλλα.

Когда ты вошла…

Увяли хризантемы, как желанья,
В саду, в который ты вошла. Смеялась
Радостно, как белая ромашка сжалась.

Молчал, из разных мрачных мыслей
Сложилась песня, что прекрасной мне казалась,
И над тобой её нашёптывали листья.
 



Τα γράμματά σου

Τα γράμματά σου τα 'χω, αγάπη πρώτη,
σε ατίμητο κουτί, μες στην καρδιά μου.
Τα γράμματά σου πνέουνε σου τη νιότη
κι ανθίζουνε την όψιμη χαρά μου.

Τα γράμματά σου, πόσα μου μιλούνε
με τις στραβές γραμμές και τα λαθάκια!
Τρέμουν, γελάνε, κλαίνε, ανιστορούνε
παιχνίδισμα τη ζούλια και την κακία…

Το μύρο στους φακέλους που είχες ραντίσει,
του Καιρού δεν το σβήσανε τα χνότα.
Παρόμοια ας ήταν να μην είχε σβήσει
η απονιά σου τα ονείρατα τα πρώτα!

Τα γράμματά σου πάνε, Αγάπη μόνη,
βάρκες λευκές, τη σκέψη μου εκεί κάτου.
Τα γράμματά σου τάφοι
· δεν τελειώνει
απάνω τους η λέξη του Θανάτου.

ТВОИ ПИСЬМА

Те письма для меня, как Первая любовь,
В резной шкатулке, в сердце, что устало.
Те письма юностью мне будоражат кровь,
И расцветает моя радость запоздало.

Те твои письма, сколько мне сказали
Кривыми строчками, ошибками порой!
Дрожали, плакали, смеялись и играли,
Неописуемо расправились со мной.

Тот запах мирры, что конверт приносит,
Ничуть не выдохся от бренной суеты.
Мне так хотелось, чтоб совсем не стёрла
Твоя безжалостность те первые мечты!

Те письма кончились, и Первая любовь,
Те лодки белые, я в мыслях вечно с вами.
Те письма, как могилы слов,
Они наполнены смертельными словами…
 



Φυγή

Αμίλητη, κυνηγημένη
φτάνει σ’ ερειπωμένο τοίχο.
στηρίζεται και περιμένει
ένα κελάδημα, ένα στίχο.

Γύρω το δάσος με τις μπόρες
φεύγει σαν πλοίο στην τρικυμία.
Κι ήτανε ημέρες ανθοφόρες
-επέρασαν- κι ήτανε μία…

Τώρα την άβυσσο ρωτάει
πώς βρέθηκε άξαφνα δωπέρα,
ενώ στα μάτια της κρατάει
φως όλη, εκείνη την ημέρα.

Ψυχή, λησμόνει τα όνειρά σου.
Ήρθες, πουλί στην καταιγίδα,
κι εχάρισες όλου του δάσου
την τελευταία μας ελπίδα.

 ПОБЕГ

Молчавшая, гонимая,
Прижата ты к разрушившимся стенам,
Надеешься и слушаешь
Одну мелодию, а может быть, поэму.

Окрестный лес, под грохот урагана,
Всплывает, как корабль при шторме,
А были дни, когда всё расцветало,
- закончились – и было столько…

Теперь из глубины кричишь,
Как оказалась там, на дне,
Но всё ж в глазах своих хранишь
Весь свет, и память обо мне.

Душа, она тоскует по мечтам,
Ударил в птицу гром небесный,
И щедро одарила все леса
Своей негаснущей надеждой.


 

Links

More poems by Karyotakis translated into English and Russian
More online poems by Karyotakis translated into English
Prose poems by Karyotakis translated into English
Greek poems by Karyotakis, photographs, translations
Short biography in English and photographs
Poems from Nepenthe and others translated into English
Download his complete works in Greek (74K zipped Word file)

top
© Translatum.gr 2001-2016. All rights Reserved
Facebook